رابطه اخلاق کسب‌وکار با شهروندی شرکتی: نقش میانجیگر مسئولیت اجتماعی و حکمرانی

(مقاله پژوهشی) زمینه: یکی از عوامل مهم در توسعه شهروندی شرکتی در درون شرکت، رعایت اخلاق کسب وکار است که عوامل مختلفی بر آن تأثیرگذارند.  هدف این مقاله تبیین رابطه اخلاق کسب‌وکار کارکنان در شرکت‌های تعاونی تولیدی استان کردستان با شهروند شرکتی است که در این میان به نقش متغیرهای میانجی‌گر مسئولیت اجتماعی و حکمرانی شرکتی اشاره خواهد شد. روش: مطالعه حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان شرکت‌های تعاونی استان کردستان بود که از میان آنها تعداد 152 نفر به شیوه تصادفی ساده به‌عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب گردید. برای گردآوری داده‌های از پرسشنامه استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه بر آمار توصیفی، از آماراستنباطی ( تحلیل مسیر) با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد: متغیر اخلاق کسب وکار با شهروندی شرکتی رابطه مستقیم و معنادار دارد . همچنین، اخلاق کسب وکار از طریق  متغیرهای میانجی گر با شهروندی شرکتی رابطه غیر مستقیم  و معنادار دارد . نتیجه­گیری: براساس تحلیل داده‌ها، میزان پایبندی قوی شرکت‌ها به رعایت اصول اخلاق کسب وکار خود در قبال افراد جامعه باعث شده است تا رفتار شهروندی شرکتی آنان وضعیت مناسبی داشته باشد. بنابراین، تدوین منشور شهروند شرکتی برپایه اخلاق کسب‌وکار بستر لازم برای کسب اعتبار، مزیت رقابتی و افزایش بهره‌وری شرکت‌ها را فراهم می‌نماید.